11 Haziran 2011 Cumartesi

'garip' bana sesleniyor

yalnız kalmamak için elinden geleni yapan ufak çocuk
kaybetmemek için içinden geldiği gibi davranamayan aptal
hatırlamak istemeyeceği şeyleri hatırlatan insanlar
nefret edilenler
zihnin oynadığı oyunları şakağına vurarak itmeye çalışan obsesif
saçlarına dokunulmasını öylesine isterken
en nefret ettiği şey haline getirilen kadın..
ona benzemeyen kişilere saplanan
duyduğu tüm ani tıkırtıları çocukluğuna mal eden
kalbinin atışına hakim olmayan kulaklarını tıkayan
en çok istediği şey sevilmek
en istemediği şey sevilmek
hep arada
hep aynı noktada kalan
tanımazlıktan geldiği insanı tanıyanların utancı içinde
gülmeye zorlayarak kaslarını çocukluğunu yaşayan
bedenine dokunan her insanı onu incitecekmiş gibi hisseden
utanan
utanılan
çekingenliğinden değil sevişmemesi
korktuğundan
istemediğinden değil
istenmeyeceği korkusundan
inancını yitirmiş dindar
kahkahalar içinde ağlayan
annesinin yaşadığı hayatı yaşamaktan korkarken annesine tapan
onu sevebilmeyi özlerken nefret eden
her yıl kırışan tenlerine her baktığında ölümlerini gören
kendini dünyaya iplerle bağlayan
yok olmayacağını zannederek
ağlarken yüzünde farklı insan silüetlerini hisseden
aşkı hiç yaşayamayan
yaşamasına izin vermeyen
tüm içtenlikle isteyen
tüm eksiklikleri bununla doldurabilecek
içindeki tüm boşlukları bununla giderebilecek
uyuyamayan gürültüde
ani seslerde
küfürlerde
gülümsemeyle durdurmaya çalışan, tüm gürültüleri
sahte
endişeli
tedirgin
utangaç
korkak
çekingen
neşeli
hüzünlü
garip kısaca
garip böyle biri işte..


1 yorum: